موزیم یهودیان در شهر واشنگتن دی‌سی، هشت روز بعد از آنکه یک مرد مسلح دو کارمند سفارت اسراییل را حین ترک این محل به ضرب گلوله از پا درآورد، روز پنجشنبه ۲۹ می (هشتم جوزا) دوباره به روی مردم گشوده شد.
ساعاتی قبل از گشایش درها به روی مردم به روز پنجشنبه، رهبران جامعه یهودی و مسیحی در یک گردهمایی در این موزیم برای بزرگداشت از خاطرات زوج کشته شده - یارون لیشینسکی، دپلومات اسراییلی و سارا میلگریم، یک شهروند امریکا - شرکت کردند.
بیاتریس گورویتس، مدیر اجرایی این موزیم در یک اعلامیه گفت: "این تراژیدی، مانع ما از گفتن داستان تاریخ یهودیان در منطقۀ گسترده واشنگتن برای بازدید کنندگان از سراسر جهان، نخواهد شد."
الیاس رودریگز، ۳۱ ساله، تنها مظنون این گلوله‌باری که ساکن شیکاگو است، در محل بازداشت شد و بعد به ارتکاب قتل درجه یک متهم شد. او در ویدیوهایی که در رسانه‌های اجتماعی شد، دیده می‌شود که فریاد "فلسطین آزاد" را سر می‌دهد.
لیشینسکی و میلگریم به تازگی از یک گردهمایی برای دپلومات‌های جوان در این موزیم، که توسط کمیته یهودیان امریکایی دایر شده بود، خارج شده بودند که به ضرب گلوله کشته شدند.
رهبران ایالات متحده و اسراییل، کشتار این دو کارمند سفارت اسراییل را به عنوان یک عمل تروریستی ضد یهودان محکوم کردند.
هرمیت دهلون، دستیار قاضی القضات ایالات متحده در بخش حقوق مدنی، به روز چهارشنبه در یک مراسم یادبود دیگر برای این زوج مقتول در دانشگاه جورج تون، خطابه‌ای را ایراد کرد.
طبق معلومات یک خبرنگار صدای امریکا که در این نشست که توسط جنبش اورتدوکس یهود چاباد لوایچ، دایر شده بود، شرکت داشت، دهلون به حاضرین، متشکل از چند صد نفر از اعضای جامعه یهودیان، بیان داشت که وزارت عدلیه این را درک کرده است که در مبارزه با یهودستیزی در ایالات متحده، به قدر کافی عمل نمی‌شود.
دهلون گفت: "ما باید برای سارا و یارون و برای هر شخص در این اتاق و برای هر امریکایی بهتر عمل کنیم. این یک موضوع راست و یا چپ نیست. این موضوع یهودیان است. این موضوع برای تمام امریکایی ها و برای تمام بشریت است تا این نوع تنفر را که در هفته گذشته در این شهر به وقوع پیوست، ریشه کن کنند."
یاخیل لایتر، سفیر اسراییل در ایالات متحده، نیز در این گردهمایی صحبت کرد و گفت که دو کارمند او، لیشینسکی و میلگریم، به "نام ریشه کن سازی اسراییل کشته شدند".
لایتر گفت: "آنان شب و روز علیه این ایده کار کردند. بنابراین، ما یارون و سارا را در آغوش می‌گیرم و آنها را بر شانه‌های خود می‌گذاریم و ما به پیش می‌رویم، درد را به پایداری مبدل می‌سازیم و ما برای آنها زندگی می‌کنیم و تنها زمانی که ما اینکار را انجام بدهیم، قتل های هولناک آنان، بی تاثیر نخواهد بود".
گروه