طالبان در واکنش به اظهارات یک مقام ایرانی که ادعا کرده بود زعفران ایران به افغانستان قاچاق شده و از آنجا به بازارهای جهانی عرضه می‌شود، بدون ذکر نام ایران گفته است که همه صادرات زعفران افغانستان محصول داخلی این کشور است.
محمد رضا اردیخانی، عضو هیات مدیره صندوق توسعه صادرات زعفران ایران، روز یکشنبه نهم فبروری ادعا کرد که قاچاق زعفران ایران به افغانستان و سپس عرضه شدن آن به بازارهای جهانی سبب شده است که سهم ایران به صفت بزرگترین تولید کنندهٔ زعفران در بازار هشت میلیارد دالری زعفران جهان "بسیار ناچیز" و فقط ۳۰۰ میلیون دالر باشد.
وزارت صنعت و تجارت طالبان روز چهارشنبه ۱۲ فبروری، ظاهراً در واکنش به این اظهارات اردیخانی، با نشر خبرنامه‌ای گفته است: "بی‌تردید زعفران صادراتی افغانستان کاملاً محصول داخلی است. ...افغان‌های ضرورتی نمی‌بینند که با زعفران‌های بی‌کیفیت، وجهه زعفران افغانستان را در بازارهای بین‌المللی آسیب بزنند."
زعفران افغانستان در نه سال گذشته از سوی انستیتیوت جهانی ذایقه و کیفیت در بلجیم به عنوان بهترین زعفران جان شناخته شده است.
اردیخانی ادعا کرد که میزان تولید زعفران در افغانستان ۲۰ تن است حالانکه صادرات زعفران آن کشور سالانه به ۹۰ تن رسیده است که به گفتۀ وی "حدود ۷۰ تن زعفران ورودی به افغانستان مربوط به ایران است که با قیمت‌های ارزان خریداری و توسط افغانستان صادر می‌شود."
این مقام ایرانی برای تقویت ادعایش مبنی بر قاچاق زعفران از ایران به افغانستان گفت: "یکی از عوامل اصلی قاچاق زعفران ایران به افغانستان تعرفه ۳۷ درصدی است درحالی که تعرفه صادرات زعفران از افغانستان به هند صفر است."
وزارت صنعت و تجارت افغانستان بدون ذکر نام ایران نگاشته است: "وزارت صنعت و تجارت به عنوان حامی تولیدات داخلی، تولید کنندگان زعفران را الگوی مثبت دانسته باور دارد که به جای ادعاهای بی‌اساس، با بلند بردن کیفیت تولیدات می‌شود جایگاه عالی در بازارهای جهان کسب کرد."
عبدالسلام جواد آخندزاده، سخنگوی وزارت صنعت و تجارت حکومت طالبان ماه گذشته به رادیو تلویزیون ملی افغانستان زیر ادارۀ طالبان گفت که افغانستان در نه ماه نخست سال خورشیدی بیش از ۴۶تن زعفران به ارزش ۳۶میلیون دالر به خارج صادر کرده است. او گفت که هند، اسپانیا، عربستان سعودی، امارات متحده عرب، فرانسه، آسترالیا و ترکیه بازارهای مهم زعفران افغانستان اند.
کشت زعفران در افغانستان برای نخستین‌بار تقریباً دو دهه قبل در ولایت هرات آغاز شد و این گیاه در حال حاضر، در ۲۸ ولایت کشت می‌شود و افزون بر ایجاد اشتغال برای هزاران نفر به ویژه زنان، به عنوان بدیل مناسب کشت کوکنار شناخته شده است.